路遙識馬力,患難見人心

路遙識馬力,患難見人心

四月清和雨乍晴,南山當戶轉分明。

路遙識馬力,患難見人心

更無柳絮因風起,惟有葵花向日傾。

路遙識馬力,患難見人心

南朝詞臣北朝客,歸來唯見秦淮碧。

路遙識馬力,患難見人心

池臺竹樹三畝餘,至今人道江家宅。

路遙識馬力,患難見人心

闌深處重相見,勻淚偎人顫。

路遙識馬力,患難見人心

淒涼別後兩應同,最是不勝清怨月明中。

路遙識馬力,患難見人心

半生已分孤眠過,山枕檀痕涴。


分享到:


相關文章: