文徽明《虎丘即事》《蜀道難》


高賢尋壑共經丘,偶得追從續舊遊。陸羽甘泉春試茗,王珣祠老暮維舟。風簷落落鈴相語,雨徑登登屐似油。恠(怪)是酣吟留不去,水雲千頃正當樓。

文徽明《虎丘即事》《蜀道難》

文徽明《虎丘即事》《蜀道難》

文徽明《虎丘即事》《蜀道難》

文徽明《虎丘即事》《蜀道難》

文徽明《虎丘即事》《蜀道難》

文徽明《虎丘即事》《蜀道難》

文徽明《虎丘即事》《蜀道難》

文徽明《虎丘即事》《蜀道難》

文徽明《虎丘即事》《蜀道難》

文徽明《虎丘即事》《蜀道難》

文徽明《虎丘即事》《蜀道難》

文徽明《虎丘即事》《蜀道難》

文徽明《虎丘即事》《蜀道難》

文徽明《虎丘即事》《蜀道難》

文徽明《虎丘即事》《蜀道難》

文徽明《虎丘即事》《蜀道難》

文徽明《虎丘即事》《蜀道難》

文徽明《虎丘即事》《蜀道難》

文徽明《虎丘即事》《蜀道難》

噫籲嚱!危乎高哉!蜀道之難,難於上青天。蠶叢及魚鳧,開國何茫然!爾來四萬八千歲,不與秦塞通人煙。西當太白有鳥道,可以橫絕峨眉巔。地崩山摧壯士死,然後天梯石棧相鉤連。上有六龍回日之高標,下有衝波逆折之回川。黃鶴之飛尚不得過,猿猱欲度愁攀援。青泥何盤盤!百步九折縈巖巒。捫參歷井仰脅息,以手撫膺坐長嘆。

問君西遊何時還,畏途巉巖不可攀。但見悲鳥號古木,雄飛雌從繞林間。又聞子規啼夜月,愁空山。蜀道之難,難於上青天!使人聽此凋朱顏。連峰去天不盈尺,枯松倒掛倚絕壁。飛湍瀑流爭喧豗,砯崖轉石萬壑雷。其險也如此,嗟爾遠道之人胡為乎來哉?

文徽明《虎丘即事》《蜀道難》

文徽明《虎丘即事》《蜀道難》

文徽明《虎丘即事》《蜀道難》

文徽明《虎丘即事》《蜀道難》

文徽明《虎丘即事》《蜀道難》

文徽明《虎丘即事》《蜀道難》

文徽明《虎丘即事》《蜀道難》

文徽明《虎丘即事》《蜀道難》

文徽明《虎丘即事》《蜀道難》

文徽明《虎丘即事》《蜀道難》

文徽明《虎丘即事》《蜀道難》

文徽明《虎丘即事》《蜀道難》

文徽明《虎丘即事》《蜀道難》

文徽明《虎丘即事》《蜀道難》

文徽明《虎丘即事》《蜀道難》

文徽明《虎丘即事》《蜀道難》

文徽明《虎丘即事》《蜀道難》

文徽明《虎丘即事》《蜀道難》

文徽明《虎丘即事》《蜀道難》

文徽明《虎丘即事》《蜀道難》


分享到:


相關文章: